Geannuleerde vlucht: dient de vervoerder de kosten van uw vervangende vlucht te vergoeden?

Uw vlucht wordt geannuleerd. De vervoerder is niet bereikbaar en u kiest om zelf een nieuwe vlucht te boeken. Vervolgens wilt u de vervoerder aansprakelijk stellen voor de extra gemaakte kosten voor de vervangende vlucht. De vervoerder probeert hieraan te ontkomen door onder andere het standpunt in te nemen dat u geen contact heeft opgenomen en dat niet van een vervoerder kan worden gevergd eenzijdig een vlucht aan te bieden aan passagiers die geen contact opnemen. Of dit verweer standhoudt, bespreek ik aan de hand van het vonnis van de Rechtbank Noord-Holland van 31 mei 2023.

Wat was er aan de hand?

Eisers (twee passagiers) hebben een vervoersovereenkomst gesloten op grond waarvan de vervoerder hen diende te vervoeren van een vliegveld in de Filipijnen via Doha naar Schiphol. De vlucht van de Filipijnen naar Doha werd geannuleerd, waarna de passagiers vervolgens vervangende vluchten hebben geboekt. De passagiers vorderen dat de vervoerder wordt veroordeeld tot betaling van de extra gemaakte kosten voor de vervangende vluchten. Zij hebben hun vordering onder andere gebaseerd op art. 19 van het Verdrag van Montreal^[1] (hierna: ‘het Verdrag’). Op grond van dat artikel is een vervoerder aansprakelijk voor schade voortvloeiend uit vertraging in het luchtvervoer van passagiers. Op grond van datzelfde artikel is een vervoerder echter niet aansprakelijk indien hij bewijst dat hij alle maatregelen heeft genomen die redelijkerwijs gevergd konden worden om schade te vermijden, of dat het onmogelijk was om dergelijke maatregelen te nemen. Volgens de vervoerder is aan de voorwaarden van art. 19 niet voldaan, nu er volgens de vervoerder geen sprake is geweest van vertraging, maar van een geannuleerde vlucht.

Het oordeel

De kantonrechter gaat aan het verweer van de vervoerder voorbij, omdat de vervoerder niet aannemelijk heeft gemaakt dat de passagiers na annulering van de vlucht alsnog zonder vertraging op de eindbestemming hadden kunnen arriveren. De kantonrechter overweegt dat de beslissing van de passagiers om een andere vlucht te boeken, is ontstaan uit ‘een vertraging in het luchtvervoer’. Bovendien zijn de passagiers daadwerkelijk met vertraging op de eindbestemming aangekomen. Vervolgens dient te worden beoordeeld of de vervoerder alle redelijke maatregelen heeft genomen die redelijkerwijs van hem gevergd konden worden om de schade te vermijden, of dat het voor hem onmogelijk was om dergelijke maatregelen te nemen. De kantonrechter oordeelt dat de vervoerder voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat hij de annulering van de vlucht redelijkerwijs niet kon voorkomen. De vervoerder heeft daartoe aangevoerd dat het onmogelijk was om maatregelen te nemen, aangezien de burgemeester van Davao negen dagen voor de vlucht per direct alle vluchten voor veertien dagen heeft opgeschort in verband met het COVID-19 virus. De vlucht kon dan ook niet worden uitgevoerd vanaf Davao en de vervoerder was genoodzaakt de vlucht te annuleren. Tussen partijen is niet in geschil dat zij na annulering van de vlucht geen contact met elkaar hebben gehad. Volgens de vervoerder, omdat de passagiers geen contact hebben opgenomen, en volgens de passagiers, omdat de vervoerder niet bereikbaar was. Volgens de vervoerder kan niet van hem worden verwacht dat hij eenzijdig een vlucht aanbiedt aan passagiers die geen contact opnemen. Het is echter naar het oordeel van de kantonrechter aan de vervoerder om bij annulering van de vlucht door de vervoerder contact op te nemen met de passagiers. Dat er geen vluchten mogelijk waren vanaf de oorspronkelijke vertrekluchthaven maakt dit niet anders. Gelet op alle omstandigheden van het geval en art. 19 van het Verdrag is het aanbieden van een vlucht, van de vervoerder, vanaf een andere luchthaven, in de onderhavige situatie, een maatregel die redelijkerwijs van de vervoerder gevergd kon worden, aldus de kantonrechter. Met name omdat er vanaf de oorspronkelijke luchthaven nog een aantal dagen geen luchtverkeer mogelijk was en niet van de passagiers kon worden verwacht dat zij deze situatie zouden afwachten. Voor zover de vervoerder zich op zijn algemene voorwaarden beroept gaat de kantonrechter hieraan voorbij aangezien de vervoerder op grond van het Verdrag, en niet op grond van contractuele bepalingen, gehouden is om tot vergoeding van de vervangende vliegtickets over te gaan. De kantonrechter wijst de vordering toe en dus dient de vervoerder de extra gemaakte kosten voor de vervangende vluchten te vergoeden. Ik verwijs tevens naar mijn eerdere bijdrage waarin ik heb geschreven over het antwoord op de vraag of de reisorganisator of de vliegtuigmaatschappij aangesproken dient te worden indien uw bagage is kwijtgeraakt. [1] Verdrag van Montreal tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer van 28 mei 1999, Trb. 2001/91.