Uitzendkracht in dienst nemen: verplicht voor onbepaalde tijd?

Op grond van artikel 7:668a BW heeft een werknemer in bepaalde gevallen recht op een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Dit noemen we de ketenregeling. Deze geldt in beginsel in twee gevallen. Allereerst wanneer een werknemer één of meerdere arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd heeft en deze, met tussenpozen van maximaal zes maanden, samen een periode van 36 maanden hebben overschreden. De ketenregeling geldt ook wanneer meer dan drie arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd elkaar hebben opgevolgd, ongeacht de duur van deze overeenkomsten. De vierde arbeidsovereenkomst wordt dan automatisch een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd. Ook hier geldt dat de keten wordt doorbroken als er een tussenpoos van meer dan zes maanden is geweest. De telling begint dan opnieuw te lopen.

Op de uitzendovereenkomst is de ketenregeling ook van toepassing, al is het wel in een aangepaste vorm. Met name artikel 7:691 lid 1 BW is van belang. Dit artikel bepaalt dat de ketenregeling pas van toepassing is zodra de werknemer meer dan 26 weken arbeid heeft verricht. Deze uitgestelde werking van de ketenregeling kan op grond van artikel 7:691 lid 8 BW bij cao worden uitgebreid tot een termijn van 78 weken. Zowel in de ABU-cao als in de NBBU-cao wordt gebruik gemaakt van deze uitbreidingsmogelijkheid. In fase A van de ABU-cao en fase 1-2 van de NBBU-cao mag een ongelimiteerd aantal uitzendovereenkomsten voor bepaalde tijd worden gesloten. Dit biedt de uitzendwerkgever veel flexibiliteit.

Een groot aantal uitzendovereenkomsten heeft gevolgen wanneer een uitzendkracht in dienst treedt bij de inlener. Omdat dan geen sprake meer is van een uitzendovereenkomst maar van een “normale” arbeidsovereenkomst, is artikel 7:668a BW weer onverkort van toepassing. Hierdoor loopt de formeel nieuwe werkgever een risico om verplicht te zijn de uitzendkracht direct een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd aan te bieden wanneer de uitzendkracht dezelfde werkzaamheden blijft verrichten. Dit komt omdat in dat geval sprake is van opvolgend werkgeverschap. Wanneer een uitzendkracht in dienst treedt bij een opvolgend werkgever worden de perioden waarin via de uitzendonderneming is gewerkt meegeteld voor de berekening van de ketenregeling. Van een opvolgend werkgever is sprake wanneer dezelfde of soortgelijke werkzaamheden voor opvolgende werkgevers worden verricht. Een uitzendkracht die dezelfde werkzaamheden gaat verrichten, maar dan als werknemer bij de (voormalig) inlener, voldoet hier vrijwel altijd aan. Op het moment dat er in de uitzendconstructie dus al drie arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd, bijvoorbeeld voor de duur van vier weken, zijn gesloten heeft dit als gevolg dat een nieuwe arbeidsovereenkomst bij de inlener direct een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd moet worden.

Een werkgever die van plan is een uitzendkracht rechtstreeks in dienst te nemen moet dus nagaan hoeveel uitzendovereenkomsten tussen het uitzendbureau en de uitzendkracht zijn gesloten. Wanneer de uitzendkracht na drie uitzendovereenkomsten dezelfde werkzaamheden gaat verrichten bij de inlener, heeft hij direct recht op een contract voor onbepaalde tijd. Het is dus belangrijk bewust te zijn van de gevolgen van de uitgestelde werking van de ketenregeling bij uitzendovereenkomsten.

Heeft u verdere vragen over dit artikel of over andere arbeidsrechtelijke zaken? Neemt u dan contact op met team Arbeidsrecht.