Motorschade aan een gehuurde Lamborghini. Wie betaalt: huurder of verhuurder?

De Hoge Raad heeft recent twee interessante uitspraken gewezen over de aansprakelijkheid van een huurder voor schade aan het gehuurde.

De Lamborghini Gallardo

De eerste is van 7 juli 2023. De zaak gaat over een Lamborghini Gallardo die was gehuurd voor een trouwerij in Den Haag. Daarvoor worden dit soort auto's wel vaker gehuurd. Op een gegeven moment belt de huurder de verhuurder en meldt dat de auto het niet meer doet. Een medewerker van de Lamborghini dealer treft de auto met zware motorschade aan. Er zit een gat in het motorblok en er ligt een stuk van een drijfstang onder de auto. De huurder vertelt de medewerker (zo verklaarde de medewerker in ieder geval) redelijk nonchalant dat het olielampje brandde maar hij dacht dat er niets aan de hand was. Later ontstaat discussie over de vraag of de huurder inderdaad vertelde dat het olielampje brandde. De verhuurder verdenkt de huurder er bovendien van dat hij is gaan 'revven', oftewel de motor te veel toeren heeft laten maken waardoor de motor oververhit is geraakt. Nodig is dat verwijt niet: wanneer het olielampje inderdaad brandde moest huurder direct stoppen en dat deed hij niet. De kosten voor een nieuw motorblok zijn €31.500 exclusie BTW en montage. In de gerechtelijke procedure speelt de vraag wie wat moet bewijzen. volgens de wet (art. 7:218 lid 2 BW) wordt alle schade, behalve brandschade - en bij een pand: schade aan de buitenzijde - vermoedt door de huurder te zijn veroorzaakt. Het gerechtshof legt deze wettelijke bepaling aldus uit dat wanneer komt vast te staan dat de huurder een fout heeft gemaakt alle schade vermoed wordt daardoor te zijn veroorzaakt. Het gerechtshof oordeelde vervolgens dat de verhuurder niet kon bewijzen dat de huurder is doorgereden terwijl het olielampje brandde. De Hoge Raad oordeelt echter dat het wettelijk vermoeden verder gaat. De schade aan de Lamborghini wordt vermoed te zijn veroorzaakt door de huurder. De huurder mag vervolgens proberen om dat vermoeden te weerleggen.

De huurwoning met waterschade

Kort daarvoor, op 26 mei jl. oordeelde de Hoge Raad over schade aan een huurwoning. Tijdens de afwezigheid van de huurders was de vulslang van de cv-installatie losgeschoten. Daardoor was grote waterschade aan de huurwoning ontstaan. De schade bedroeg ruim €121.000 en het herstel duurde ruim acht maanden. De huurder ontkende dat hij de waterkraan waarop de vulslang was aangesloten had opengedraaid en daarna was vergeten weer dicht te draaien. Het gerechtshof oordeelde dat de verhuurder niet kon bewijzen dat de huurder de waterkraan had opengedraaid maar niet meer had dichtgedraaid en wees de vordering van de verhuurder tot het betalen van schadevergoeding af. Ook deze uitspraak van het gerechtshof werd door de Hoge Raad vernietigd. De schade aan de woning wordt vermoed te zijn veroorzaakt door de huurder. De huurder mag vervolgens proberen dat vermoeden te weerleggen. Ook deze zaak verwees de Hoge Raad hiervoor naar een ander gerechtshof.

Conclusie

Uit deze uitspraken blijkt dat de verhuurder moet bewijzen dat de schade waar het om gaat tijdens huurperiode is ontstaan. In dat kader kan de opnamestaat die meestal bij het begin wordt opgesteld van pas komen. Indien dit niet is opgesteld is overigens sprake van een bewijsvermoeden in het nadeel van de verhuurder. Tenzij sprake is van brandschade of - bij een woning/pand - ook indien sprake is van schade aan de buitenzijde, wordt de schade vermoed door huurder te zijn veroorzaakt. De huurder mag vervolgens, bijvoorbeeld door getuigen te laten horen, proberen dat vermoeden te weerleggen ('ontzenuwen'). De huurder loopt het risico dat hij of zij dat niet kan bewijzen. In de ROZ algemene bepalingen bedrijfsruimte/ winkelruimte is het wettelijk vermoeden nog iets uitgebreid. Volgens de ROZ algemene bepalingen wordt alle schade aan het gehuurde vermoed te zijn veroorzaakt door de huurder. Huurders moeten zich dit risico realiseren en het kan verstandig zijn om dit risico te verzekeren.