Taak curator eindigt indien alle schuldeisers kunnen worden voldaan

Recent oordeelde de Hoge Raad (Hoge Raad 24 april 2020, ECLI:NL:HR:2020:801) over de reikwijdte van de taak van een curator ingeval de faillissementsboedel voldoende baten omvat om de geverifieerde schuldeisers en boedelkosten volledig te kunnen voldoen. In die gevallen staat het de curator niet vrij de vereffening voort te zetten ten behoeve van de niet geverifieerde schuldeisers of de aandeelhouders. De beheers- en vereffeningstaak van de curator eindigt immers wanneer de vereffening voldoende heeft opgeleverd om de geverifieerde schuldeisers te voldoen. De feiten In de betreffende kwestie hebben de bestuurders (tevens aandeelhouders) van een gefailleerde vennootschap de rechter-commissaris ex. art. 69 Fw verzocht de curator te bevelen over te gaan tot beëindiging van het faillissement. Volgens de bestuurders omvatte de boedel namelijk al langere tijd voldoende baten om zowel alle geverifieerde schuldeisers als de boedelkosten te voldoen. De rechter-commissaris heeft bij beschikking beslist dat zij niet in dit verzoek kunnen worden ontvangen, op de grond dat zij geen schuldeiser zijn en een van de bestuurders is veroordeeld tot een betaling aan de boedel die zijn vordering overstijgt. In het tegen die beschikking ingestelde hoger beroep heeft de rechtbank de ene bestuurder niet-ontvankelijk verklaard en het verzoek van de andere bestuurder afgewezen. De rechtbank oordeelt onder meer dat de curator in een faillissement alle activa te gelde dient te maken gelet op de belangen van de gezamenlijke schuldeisers, eventuele niet geverifieerde schuldeisers en de aandeelhouders na afwikkeling van het faillissement. Bij het verzoekschrift tot cassatie voeren de bestuurders aan dat wanneer tijdens de vereffening blijkt dat de geverifieerde schuldeisers volledig kunnen worden voldaan, de uitdeling aan deze schuldeisers dient plaats te vinden ex. art. 179 Fw. Volgens de bestuurders eindigt daarmee tevens het faillissement op grond van art. 193 lid 1 Fw. Voor het voortzetten van de vereffening ten behoeve van aandeelhouders en schuldeisers met een niet geverifieerde vordering bestaat volgens de bestuurders binnen het systeem van de Faillissementswet geen ruimte. Hoge Raad Het faillissement eindigt op grond van art. 193 Fw zodra alle vorderingen van de geverifieerde schuldeisers op de failliete vennootschap zijn voldaan. Hiermee eindigt tevens de beheers- en vereffeningstaak van de curator. Relevant is daarom na te gaan wanneer tot uitkering aan de geverifieerde schuldeisers moet worden overgegaan. De Hoge Raad oordeelt dat hoewel art. 179 Fw hiervoor geen termijn biedt, uit de tekst en totstandkomingsgeschiedenis van art. 179 Fw kan worden opgemaakt dat de uitdeling in ieder geval door de rechter-commissaris moet worden bevolen zodra blijkt dat er voldoende gelden aanwezig zijn om alle geverifieerde schuldeisers volledig te voldoen. Dit blijkt tevens uit het doel van een faillissement; het verdelen van het vermogen van de schuldenaar onder diens gezamenlijke schuldeisers. In geval de boedel toereikend is om de geverifieerde schuldeisers te voldoen staat het de curator aldus niet vrij de vereffening voort te zetten ten behoeve van de niet geverifieerde schuldeisers of de aandeelhouders. De beheers- en vereffeningstaak van de curator eindigt immers wanneer de vereffening voldoende heeft opgeleverd om de geverifieerde schuldeisers te voldoen. Na beëindiging van het faillissement zijn, behoudens uitzonderingen, de bestuurders belast met de vereffening van het resterende vennootschapsvermogen. In onderhavig geval was het boedelactief (ten tijde van de beslissing van de rechtbank) voldoende toereikend om alle boedelkosten en vorderingen van de geverifieerde schuldeisers te voldoen. De afwijzing van het verzoek het faillissement te beëindigen berust volgens de Hoge Raad dan ook op een onjuiste rechtsopvatting. De door de rechtbank in aanmerking genomen belangen van niet geverifieerde schuldeisers en de aandeelhouders maken dit niet anders.