Faillissementsexit tijdens Brexit?

Doet u zaken met partijen in het Verenigd Koninkrijk, bijvoorbeeld met een Limited Company? Dan bestaat er altijd een kans dat deze partij – bijvoorbeeld als gevolg van de coronacrrisis – failleert. U krijgt dan te maken met een faillissement in het Verenigd Koninkrijk. Dat was tot nu toe overkoepelend geregeld: Nederland erkent de faillissementsprocedure in het Verenigd Koninkrijk en andersom. U hoefde daardoor geen grote problemen te ondervinden bij onder andere het indienen van een vordering of het terugnemen van uw eigendommen. Sinds de Brexit is het Verenigd Koninkrijk geen onderdeel meer van onze Europese Unie. Hoewel de laatste overgangsweken nog bezig zijn, kan een faillissementsprocedure als gevolg van de Brexit vanaf 1 januari 2021 aanzienlijk tijdrovender en complexer worden. Mogelijk krijgt u dan ‘plots’ te maken met de regels van twee landen (Verenigd Koninkrijk en Nederland) in plaats van met één set overkoepelende regels van de Europese Unie. Dat maakt het er niet gemakkelijker op. Ik licht dit kort toe. De huidige situatie In de huidige situatie is de Europese Insolventierechtverordening (hierna: “de verordening”) van toepassing tussen de lidstaten* van de Europese Unie. De verordening zorgt er – kort gezegd -  voor dat de lidstaten faillissementen en de hieraan ten grondslag liggende faillissementsprocedures over en weer erkennen.  Als een onderneming zijn “centre of main interests” in één van de lidstaten heeft, is de Insolventieverordening van toepassing. Een schuldeiser uit het Verenigd Konikrijk of elke andere lidstaat kan zijn of haar vordering daardoor in Nederland indienen en andersom. Daarmee wordt bereikt dat alle schuldeisers van de lidstaten zich kunnen verhalen op goederen van een gefailleerde (onderneming) in de lidstaten. Schuldeisers genieten bescherming door de verordening. Toekomstige situatie Over drie weken verkrijgt het Verenigd Koninkrijk de status van ‘niet-lidstaat’. De verordening is daarom in beginsel niet meer van toepassing. Uit de uitkomst van de onderhandelingen tussen de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk zal moeten blijken of de verordening alsnog (gedeeltelijk) van toepassing zal zijn. Indien de verordening niet meer van toepassing is dan geldt in beginsel het nationale recht van de lidstaten en het Verenigd Koninkrijk bij het openen van een faillissementsprocedure, maar ook met betrekking tot de erkenning van een dergelijke procedure. Een curator uit een lidstaat van de Europese Unie heeft dan mogelijk geen rechtsmacht meer ten aanzien van goederen (activa) die in het Verenigd Koninkrijk zijn gelegen. Andersom geldt dit vanzelfsprekend net zo. Dat maakt de afwikkeling van een internationaal faillissement met partijen uit het Verenigd Koninkrijk aanzienlijk complexer. Tot slot Het Verenigd Koninkrijk heeft eerder wel kenbaar gemaakt een bilaterale overeenkomst met de (lidstaten van de) Europese Unie aan te willen gaan. Deze overeenkomst zou ook moeten zien op de faillissementszaken. Als dat lukt, wordt het mogelijk weer wat gemakkelijker. We zijn er nog niet, maar houden het in de gaten. *Met uitzondering van Denemarken