De advocaat die zijn cliënt al 19 keer berichtte dat de uitspraak is uitgesteld en die dit waarschijnlijk ook voor de 20e keer zal moeten doen
In een niet al te ingewikkelde procedure die ik voer over de vraag of een overeenkomst al dan niet is geëindigd zou de rechter de knoop doorhakken op 28 oktober 2014. Ruim twee jaar en 19 aanhoudingen later wachten we nog steeds op zijn oordeel en vrees ik dat ik mijn cliënt binnenkort voor de 20e keer moet berichten dat de uitspraak is aangehouden.
Het brengen van vervelend nieuws is van oudsher een ondankbare taak. Bekend is dat de Oude Grieken niet hielden van minder prettige mededelingen. Als je als boodschapper geluk had werd direct je kop eraf gehakt, maar als de Grieken hun dag niet hadden werd je, ingesmeerd met honing, in een holle boomstam het water opgeduwd, en wel zo dat alleen je hoofd, armen en benen uitstaken, om stukje bij beetje te worden opgegeten door insecten en ander ongedierte. Of je werd opgesloten in een van messing gemaakt beeld van een stier en als een marshmallow langzaam geroosterd boven een vuur.
Zo erg is het in de advocatuur allemaal nog niet, maar feit is wel dat de lange wachttijden aan cliënten niet of nauwelijks zijn uit te leggen. Daar valt helaas niet heel veel aan te doen. Natuurlijk, je kunt de Staat aansprakelijk stellen, een klacht indienen bij het gerecht, of een procedure starten bij de Nationale ombudsman, maar daarmee bereik je niet dat jouw zaak sneller in behandeling wordt genomen, als je al gelijk zou krijgen. In feite zit er weinig anders op dan brieven te (blijven) sturen aan de rechter. Wie hard schreeuwt, komt misschien, heel misschien, bovenop de stapel (maar niet te hard, dan beland je weer onderop).
Het probleem: de rechterlijke macht is understaffed and overworked. De oplossing? Meer rechters en meer geld. Met Prinsjesdag werd bekendgemaakt dat vanaf 2017 jaarlijks 35 miljoen euro extra in de rechtspraak zal worden geïnvesteerd. Rechters zouden al hebben laten weten dat ze met dit bedrag uit de voeten kunnen. Of dit echt voldoende is om de achterstanden in te lopen is zeer de vraag. Wellicht wel, maar ik weet niet of ik deze boodschap aan de Oude Grieken had durven verkondigen.