Ex-mentor niet ontvankelijk

Volgens het Centraal Tuchtcollege is een ex-mentor, die een tuchtklacht indient namens een voormalig (wilsonbekwame) cliënt, niet ontvankelijk in een klacht. Bijzonder: een raadkamerbeslissing van het Centraal Tuchtcollege.

In twee uitspraken van 28 maart jl. heeft het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg twee bijzondere uitspraken gedaan. Bijzonder, omdat een ex-mentor klaagt namens een patiënt en de huidige mentor niet met de klachten instemt. Het gaat om de zaken met de kenmerken C2016-435 en C2016-436. Deze zaken zijn (vooralsnog) niet gepubliceerd.

De ex-mentor van de in deze kwestie betrokken patiënt heeft over twee behandelend artsen geklaagd. Op het moment dat de klachten werden ingediend, was echter al een nieuwe mentor benoemd.

Zowel in eerste aanleg (bij het Regionaal Tuchtcollege te Eindhoven) als in het hoger beroep wordt artikel 1:453 BW uitgelicht. Uit artikel 1:453 lid 2 BW volgt dat een mentor de betrokkene – in dit geval de genoemde patiënt – in en buiten rechte vertegenwoordigt. Deze bepaling heeft tot gevolg dat niet de ex-mentor maar de huidige mentor bevoegd is (was) de patiënt in rechte te vertegenwoordigen en dus bevoegd is (geweest) om te klagen. De huidige mentor heeft schriftelijk aan het Regionaal Tuchtcollege laten weten dat de betrokken patiënt niet in staat was om haar belangen waar te nemen ten aanzien van het al of niet indienen van een klacht en dat zij als mentor de klacht van klaagster niet wil voortzetten. Volgens het Centraal Tuchtcollege impliceert dit laatste dat het beroep van klaagster evenmin wordt ondersteund.

Volgens het Centraal Tuchtcollege heeft het voorgaande tot gevolg dat klaagster, als ex-mentor, na het verlies van het mentorschap niet langer bevoegd was tot het indienen van de tuchtklachten. Daarom is zij niet-ontvankelijk verklaard.

Deze uitspraak is (tevens) bijzonder omdat het Centraal Tuchtcollege in de raadkamer heeft beslist en de zaak dus niet, in afwijking van artikel 7 sub b en c van het Reglement van het Centraal Tuchtcollege, ter openbare zitting heeft behandeld.