Een record aan smartengeld

Het NRC Handelsblad berichtte op 20 november jongstleden dat het UMC Utrecht een patiënte met baarmoederhalskanker een schadevergoeding van 350.000 euro betaalt. Dat is een record.

De mevrouw in kwestie werd in 2011 op baarmoederhalskanker getest. Hiervan wist zij niets af. De test was positief, maar door een fout heeft de behandelend arts de uitslag niet gezien. Twee jaar later werd de uitslag pas door een wetenschapper ontdekt.

Het incident is vervolgens niet direct gemeld bij de IGZ, waar dat, gelet op de verplichte calamiteitenmelding, wel had gemoeten. Volgens het NRC heeft de patiënte nu – naar verwachting – minder dan een jaar te leven.

De patiënte in deze kwestie heeft schade geleden door een fout van een ander. Zij heeft namelijk lichamelijk letsel – letselschade – opgelopen doordat het UMC een diagnose heeft gemist of althans veel te laat heeft gesteld. De patiënte heeft dus niet alleen vermogensschade, maar ook immateriële schade, in de vorm van pijn en verdriet, geleden.

Het Nederlands Burgerlijk Wetboek geeft bij immateriële schade recht op een schadevergoeding: smartengeld. Volgens artikel 6:106 BW wordt de hoogte van de vergoeding van het smartengeld vastgesteld naar billijkheid. Rechters zijn bij de schadebegroting veelal terughoudend. Nederland staat erom bekend een land te zijn waar relatief weinig smartengeld wordt betaald. Of de kwestie van het UMC Utrecht nu een verandering in die terughoudendheid zal brengen, is nog maar de vraag. Wel lijkt in Nederland meer draagvlak  te ontstaan voor hogere smartengeldbedragen.

Heeft u vragen? Neem gerust contact met ons op.