De highlights van de Wkkgz. Bent u Wkkgz-proof?

Op 1 januari 2016 is de Wet Kwaliteit, Klachten en Geschillen Zorg (‘Wkkgz’) in werking getreden. Deze wet geldt voor iedereen die op welke manier dan ook zorg verleent. In dit artikel komen de highlights van deze nieuwe wet aan bod.

Oud versus nieuw
Met de Wkkgz worden twee wetten vervangen: de Kwaliteitswet Zorginstellingen (‘Kwz’) en de Wet klachtrecht cliënten zorgsector (‘Wkcz’). De Wkkgz bestrijkt veel meer vormen van zorg dan de Kwz en Wkcz: zo zijn aanbieders van bijvoorbeeld alternatieve zorg ook aan de Wkkgz gebonden. Veel van de kwaliteitseisen uit de oude Kwz zijn terug te vinden in de Wkkgz. Er staan echter ook nieuwe verplichtingen in. Denk bijvoorbeeld aan de verplichte Verklaring Omtrent het Gedrag (‘VOG’). Een VOG is nu in vrijwel alle gevallen verplicht voor medewerkers van een instelling waar zorg op grond van de Wet langdurige zorg wordt verleend. Wist u dat een instelling nu ook moet nagaan of de nieuw aan te nemen hulpverlener geen negatieve voorgeschiedenis heeft?

Informatie, incidenten en calamiteiten
De Wkkgz vereist tevens dat de cliënt op zijn verzoek informatie over de aangeboden zorg ontvangt. Dit kan bijvoorbeeld informatie zijn over tarieven en kwaliteit, maar ook over ervaringen van andere cliënten en wachttijden. Wist u dat u de cliënt desgevraagd ook moet kunnen informeren over zijn rechten die uit de Wkkgz voor hem voortvloeien?

Het moeten melden van incidenten is ook nieuw: incidenten zijn onverwachte gebeurtenissen die betrekking hebben op de kwaliteit van zorg en die tot schade bij de cliënt hebben geleid of hadden kunnen leiden. De aard en toedracht van het incident moeten bovendien in het dossier worden genoteerd.

De plicht tot melden van calamiteiten is daarentegen niet nieuw. Calamiteiten zijn niet-beoogde of onverwachte gebeurtenissen van een zwaardere orde: er wordt van een calamiteit gesproken wanneer zich een niet-beoogde of onverwachte gebeurtenis heeft voorgedaan die tot ernstige schade bij de cliënt of zelfs de dood van de cliënt heeft geleid. De plicht tot het melden van een calamiteit geldt voor iedereen die onder de Wkkgz valt. Dit betekent dat voortaan ook zelfstandig werkende hulpverleners een calamiteitenmelding bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg (‘IGZ’) moeten doen. Wist u overigens dat ontslag wegens disfunctioneren van een hulpverlener vanaf nu ook altijd aan IGZ moet worden gemeld?

Klachten en geschillenbehandeling
De Wkkgz kent ook (nieuwe) bepalingen over klachten- en geschillenbehandeling. Zo eist de Wkkgz dat elke zorgaanbieder een schriftelijke regeling voor effectieve en laagdrempelige opvang en afhandeling van klachten heeft. In de Wkkgz staan hiervoor minimumeisen. Een cliënt of diens vertegenwoordiger moet zijn klacht schriftelijk kunnen indienen en moet gratis kunnen worden bijgestaan door een door de zorgaanbieder aan te wijzen klachtenfunctionaris. De klachtenfunctionaris moet kunnen bijdragen in het oplossen van die klacht en moet bovendien onafhankelijk kunnen werken. De behandeling van de klacht moet zorgvuldig gebeuren en uiteindelijk (in beginsel) binnen zes weken door de zorgaanbieder zijn behandeld.

Tot slot de geschilleninstantie: een zorgaanbieder moet zijn aangesloten bij een geschilleninstantie die door de minister van VWS is erkend. De geschilleninstantie heeft redelijk vergaande bevoegdheden: wist u bijvoorbeeld dat zij bevoegd is bindend te adviseren en dat zij bovendien een schadevergoeding van maximaal € 25.000,- kan toekennen?

Voor veel zorgaanbieders is er dus werk aan de winkel. Gelukkig is er een overgangsregime: veel nieuwe verplichtingen gelden pas per 1 januari 2017. Bent u Wkkgz-proof? Wij adviseren u graag hoe u met de Wkkgz om dient te gaan.